Эр эм хөгшин залуу хоёрын хооронд бөгс бөөрний явдал үүдэхэд нас зөрөхөөс нүх зөрдөггүй гэдэг шиг юм болно. Тэр тусмаа архидаж савсан хийгээд авгай хүүхнүүдийн талаарх паянгаа дэлгэх нь тэдний байнгын сэдэв болдог нь ном. Зарим нь үнэн худал нь мэдэгдэхгүй юм бурах ч энүүхэнд. Наад зах нь бэр, хадам хоёртой юм уу эх, охин хоёрыг ээлжлээд хуниж явлаа хэмээн эрээгээ алдаж чалчих нь ч бий.

Батсүрэн гэх мах мариа тэгш, гялалзсан хар халимагтай яралзсан цагаан шүдтэй гучаад насны монхордуу хамартай бор залуугийн хөөрсөн ярианд би үнэмшиж чаддаггүй боловч гайхаж явдаг юм. Мань эр Төв аймаг руу арилжаа наймааны ажлаар явахдаа хоёр хүүхэнтэи санаандгүй танилцаад гэрт нь дагаж очжээ. Аймгийн төв дэх нийтийн урт хонгилтой олон айл шавааралдсан хоёр давхар хуучин байшингийн доод давхрын хоёр жижиг өрөөнд эгч нь нөхөртэйгээ, дээд давхрын нэг уужим өрөөнд дүү нь бага насны охинтойгоо суудаг юмсанж. Эхлээд тэднийг эгч дүүс гэж Батсүрэн мэдээгүй бөгөөд архидах зуураа гурилтай шөл хамт хийлцсэн хүүхнүүдийн ярианаас ойлгосон ч асууж шалгаагаагүй аж. Ямартаа ч эгчийнх нь нөхөр Улаанбаатар яваад нэлээд хонож буйг олж мэдсэн бөгөөд дүүгийнхэд нь эхэлж архидаад оройхон эгчийнд нь үргэлжлүүлэн дарвижээ. Дүү хүүхэн нь долоон настай охиноо “унтаж бай” гэж хэлээд гаднаас нь цоожлон эгчийндээ Батсүрэнг дагуулан оржээ. Шөнө дөл болоход үүдний ч гэж болох, гал тогооны ч гэж болох умгар өрөөнд ор засаж мань эрийг хэвтүүлсэн бөгөөд дүү бүсгүйг нь Батсүрэн чангааж өвөртөө оруулсан байна.

Гэрэл унтарч гэрт нь бүрэнхий болмогц мань сайн эр мөнөөх дүү бүсгүйтэй шөнийн цэнгэлд хөлбөрсөн бөгөөд өөрийгөө Нямгэрэл гэж танилцуулсан тэрхүү цулцгардуу цагаан шар хүүхэн дур тавих бүртээ чарладаг зуршилтай байв. Хоёр удаа энгэр зөрүүлсэн хойноо Нямгэрэл “Манайд оръё” гэж хэлээд босоцгооход эгч Алтанцэцэг нь мөн сэрж ирээд “Чи эхлээд охиноо унтсан үгуй мэдчих. Тэгээд Батсүрэн очиг л дээ” гэхэд дүү нь зөвшөөрчээ.

Нямгэрэлийг гармагц Алтэнцэцэг хаалга тугжээд Батсүрэнгийн хэвтэж байсан хөнжил рүү орохынхоо өмнө чийдэнгээ унтраасан нь түүнтэй бас янаглахыг хүссэн болж таарав. Нуруулагдуу боловч нарийхан биетэй, бор царайтай Алтанцэцэг дур тавихдаа хамаг биеэ чичигнүүлэн салгалдаг зуршилтай ч амраглан гиншиж хэвтэх үедээ зогсоо зайгуй дуу алдан орилдог зантай ажээ. Тэгэхэд Батсүрэн бас л хоёр удаа загас наадуулаад дүү Нямгэрэлийнд нь очихоо мартаад таг унтчихсан байв. Өглөөгүүр хэн нэгэн чангаахад сэрвэл намрын бүрэнхий үүр гэгээрч амжаагүй байсан ч Алтанцэцэг,
-Одоо босоод Нямгэрэл дээр оч. Манай мангар хар өглөөгүүр л ирдэг юм. Ороод ирж мэднэ гэжээ.
Батсүрэн хувцсаа хам хум углаж өмсөөд дүү хүүхнийд нь очиж хаалга  тогшвол хэн ч онгойлгосонгүй. Тэндээс
аймгийн зочид буудал руу очиж едөр болтол унтаад хот руугаа буцсан гэдэг.

Төрсөн эгч дүус байсан уу, үеэл эгч дуүс байсан уу мань эр мэдээгуй бөгөөд мэдэхийг ч оролдоогүй гэнэ.
Гэхдээ тэдний хэн хэн нь бие биеэсээ айж ичилгүй Батсүрэнтэй ээлж дараалан янагласанд мань эр гайхсанаа нуугаагүй. Нөхөргүй дүү хүүхэн нь ч яахав, нөхөртэй эгчийнхээ дэргэд архины халуунд эр хүн хүсэмжлэн дур хүслээ тайлсан байж болно. Харин нөхөртэй мөртлөө эгч нь дуүгээсээ ул таних эрийг харамлан гэртээ авч үлдээд ужид цэнгэлд умбасан нь хачирхам санагдсан аж.

Өмнө нь Батсүрэн хамт ажилладаг найзтайгаа цуг гудамжинд хоёр найз хүүхэнтэй танилцан гэрт нь очоод хоёр хүүхнийг ээлжлээд хувааж хэрэглэж үзсэн байжээ. Тэгэхэд өөрсдөөс нь эгчмэд дөчөөд насны багш, нябо ажилтай тэр хүүхнүүд хоёр найз залуутай цуварч загас наадуулахдаа огт ичиж зовоогүй бөгөөд Батсүрэнтэй Очирмаа гэдэг багш мэргэжилтэй хүүхэн нь дахин учрах хүсэлтэй байгаагаа илэрхийлсэн байна.

Хоёр удаа учирсны дараа
Очирмаа “Чи Гантуяатай битгий унтаарай. Цаадах чинь сайн биш, би бол чамайг жаргааж чадна шүү” гэсэн төдийгүй долоо хоног тутам бүү хэл хоёр гурав хоноод уулзаж байхыг шаардсан гэиэ. Эхнэр хүухэдтэй хүиий хувьд Батсүрэнд гэнэт эвгүй санагдаж Очирмаа өөрийг нь нууц амрагаа болгохыг эрмэлзэж байгааг мэдээд зугтжээ.

Тэр хүүхний нөхөр нь хөдөө алтны уурхайд ажилладаг агаад сард нэг л удаа гэртээ ирдэг гэж Очирмаа ярьсан байна.

Ийм хоёр явдлаа санах бүртээ Батсүрэн “Зөвхөн эрчуүд л хүүхэн дээр ээлжилж цувдаг биш эмэгтэйчүүд бас өөрсдөө эрчуүдийг цуварч хэрэглэхдээ дуртай юм билээ” хэмээн ярьсныг би ортой зүйл байх гэж бодсон. Найз хүүхнүүд ичиж нэрэлхэлгүй байхад эгч дүүс бол яахин зовох вэ. Гэвч энэ бөгсний явдал гэдэг үу, эр эм хэнийг ч ижилхэн донтуулдаг, айж эрээлэхийг умартуулдаг гайтай хөөтэй зүйл юмдаа эж бодогдуулсан шүу.
Тэгээд ч хүн гээч адгуус авираа гээгээгүй болохоор бөгсний ажилдаа айж ичихээ мартдаг, араатны гэмээр араншингаа үзүүлдэг амьтад юмсан уу.

Эх сур:serel.mn