Удалгүй их үдийн халуун шатаж, хаанаас ч юм хуйлран цугларсан жижигхэн хар үүл өчүүхэн сүүдэр чирэн дээр нь тогтох үед Улаанаагийн дотор ч гэсэн харанхуйлан "Магнай надад худлаа хэлжээ" гэдэг бодол голыг нь зурж нулимс нь дуслах нь холгүй болж байлаа.

Тэгтэл ч түүний сэтгэлд    хуралдсан гуниг гомдолыг хурмаст мэдрээ юү.гэлтэй удалгүй тэнгэрийн баруун хаяанд бөөн бөөн үүл хуралдан бороо орох нь тодорхой болоод иржээ. Эзгүй ууланд борооноос хоргодож нөмөрлөхийн тулд хонио мод руу шахах хэрэгтэй гэж бодсон Улаанаа яаран босч бутан дунд тархан бэлчиж явсан хонио цуглуулж эхлэв.

Гэтэл яг тэр үед хур дэл нь намирсан агсам хангал морьтой Магнай уулын сэрвэн дээгүүр дүүхэлзэн гарч ирсэн нь яг л үлгэрийн баатар шиг санагджээ. Өдрийн  тал шахуу нүдээ чилтэл, сэтгэлээ бэтгэртэл хүлээсэн Улаанаа баярласандаа золтой л дуу алдсангүй. Магнай удалгүй түүний дэргэд давхин ирж морио зориуд дээш нь цоройлгон  амыг нь татсанаа "Өнөө өглөө айл руу адуу тууж хүргэх ажил  гараад  эрт  ирж чадсангүй. Дөнгөж сая хүргэж өгчихөөд хорин км-ийн цаанаас морины хар гүйхээр ирлээ шүү дээ . Миний хар морь ч аргагүй шандастай хүлэг юм" гэснээ үсрэн бууж ирсэн аж. Хэдхэн мөчийн дараа аагим халуун наранд хилэнтэй нь аргагүй зангирч хуралдсан аадрын үүлнээс сэрүүн зөөлөн хур бороо асгаран буусан бөгөөд тэр хоёр орооцолдсон өтгөн бутны ёроолд зэрэгцэн сууж байлаа.

Хэдий нэг өдрийн турш хамт байж хирдээ нүүр хагарсан ч Улаанаа Магнайгаас жийрхэх хандлагатай цомцойн суужээ. Харин бороо ширүүсэн хажуу талаас нь шүршиж эхлэх үед тэрбээр үл мэдэг займчин хөдлөөд Магнай руу шахан суухад цаадах нь санамсаргүй байдлаар гараа мөрөн дээгүүр нь давуулан тэврээд авах нь тэр. Тэр хоёрын халуун амьсгал яг л нэг хөнжилд орчихсон юм шиг нүүр лүү нь төөнөн үлээж эхэлжээ. Магнайгийн уруул Улаанаагийн уруул руу ягуухан дөхсөөр бараг шүргэн ирэхэд тэрбээр цочсон юм шиг гэнэтхэн толгойгоо гэдийлгэн хойшлуулсан ч Магнай түүнийг давхийтэл тас тэврэн авсан аж. Эр хүний халуун бие хатуу ширүүн гар анх удаа охин хонгор биед нь ойртон наалдахыг мэдрэх хачин таатай байсан ч Улаанаа эм хүйстний төрөлхийн ичимхий зөндөө хөтлөгдөн Магнайгийн гараас мултрах гэж тэлчлэн оролдож эхэлсэн байна.

Гэвч адуучин залуугийн эмнэг хангалын чихийг тасартал атган шаасан гадас шиг зогсоож сурсан бахим чийрэг гарыг тэрбээр дийлсэнгүй. Адуучин залуугийн ажилд эвэршсэн гар түүний энгэр цээжийг ягуухан илбэн задалсаар түрж ургасан хоёр хөхний нь товчийг имрэн татаж үзсэнээ үл ялиг армаг тармаг сахалтай хошуугаараа хөхний нь товчийг үмхэж аваад шунаг гэгч үлгэн үнсч эхлэх нь тэр. Энэ үед Улаанаагийн хамаг биеэр сэрэл мэдрэмжийн загас жараахай амь орон гүйлдэж ирвэгнэн хөдлөөд үй олон улаан шоргоолжны үүрэн дээр нүцгэн бөгсөөрөө суучихсан юм шиг тас халуун мэдрэмж төржээ. Адуучин эр түүний хоёр хөхийг нэлээд ширүүхэн базалж, үнсч үнгэлэн ноолж байсанаа аажимаар хэнхдэг цээжийг нь үнсэн таалж, тэгсэнээ хүзүү хоолойг нь шимэн үнсээд үл мэдэг өндийн уруулыг нь зөөлхөн озсоноо хумин үмхэж аваад шүдний нь завсараар хэлээ шургуулан хэлийг нь хөхөж эхлэхэд Улаанаагийн хэвлий бэлхүүсэн дотор бяцхан халуун оч асаад даруй салхинд үлээгдэн түүдэг болж хувирах шиг санагдсан аж.

Магнай түүнийг тас гэдрэг нь харуулан хэвтүүлэхэд Улаанаа огт эсэргүүцсэнгүй. Өөртөө оногдох хувь тавилангаа дуулгавартайяа хүлээж хөлөө алцайлган биеэ сул тавьжээ. Анх удаа эр хүнд таалуулж буй Улаанаа охины хажууд Магнай бол эр эмийн ажилд нэвтэрсэн нэгэн байв. Адуучин эрийн ширүүн гар хэвлий хүйсийг нь зөөлхөн илбэн таалсаар ягуухан доошлон өмд рүү нь гар орохыг мэдэрсэн охин айсандаа нүдээ тас аньжээ.

Адуучин эр бэлхүүснээс нь доошоо чармай шалдлан, илж таалж байгааг яагаад ч юм хармааргүй санагдан нүдээ тас аньжээ.  Хэрвээ тэр үед Магнай түүний умдаг руу толгойгоо шургуулан хэлүүг  нь хөхөж долоон таалаагүй бол Улаанаа адуучин эрийн амьсгал хэрхэн дээшилж огцом огцом хамраараа  дуугарч байгааг сонсох байлаа. Магнай түүний салтаа руу толгойгоо шургуулан таалж эхлэхэд өмнө нь ийм зүйл үзэх нь бүү хэл сонсоо ч үгүй явсан Улаанаагийн цээжин дотор нэгэн зүйл тас үсрэх шиг болоод ухаан санаа нь мансууран агаарт жингүйдэх шиг болоод явчихжээ. Тэрбээр адуучин эрийн гарт торгон алчуур шиг л дуулгавартай намирч байсан бөгөөд хэсэг хормын дараа жимсний амт, хортои могойн хатгалт бүсэлхийнээс нь доогуур нэгэн зэрэг мэдрэгдээд   араатны хаан арслан хурц соёогоо хүзүүнд нь шигтгэх мэт, цусны амт зэсний амттай холилдон амтагдахыг  мэдэрчээ.